domingo, 14 de novembro de 2010

Sempre Galiza! - coordenação Pedro Godinho: Síntese do reintegracionismo contemporâneo (7), por Carlos Durão


Síntese do reintegracionismo contemporâneo (7)

por Carlos Durão


(continuação)

A “oficialização” da normativa ortográfica

Os manuais Gallego 1/2/3 foram publicados pelo Secretariado de Publicacións da Universidade de Santiago entre 1971 e 1974 sob a direção de C. García, com X.L. Couceiro, Guillermo Rojo e Antonio Santamarina, ajudados por Mª C. Ríos, I. Leis e L.F. Pensado, com a colaboração de Ramón Lorenzo; na p. 82 do derradeiro diz-se claramente que foi adotada uma posição “separatista” face ao português, que Klaus Bochmann chama “antilusismo decidido” (1986, 91: 25); ao explicar a génese do livro diz C. García: “Parece que nas Normas académicas [do 1970] hai unha tendencia lusizante [...] E, o que aínda é máis grave, as Normas neste senso tenden a favorecé-la desaparición dunha forma xenuinamente galega” (1971, 32: 133). Anos mais tarde, este homem, que presidia o departamento de "Filoloxía" românica da USC, declarou que para ele é tão estrangeiro o português de Lisboa como o chinês (1991: 257-259). Nisto ia bem acompanhado: Avelino Abuín de Tembra atribuía a Gonzalo Torrente Ballester o asserto “A un galego cóstalle tanto traballo aprende-lo portugués como o chino” (1983.1984: 85).

Em 1975 inclui-se na administração o "galego autonómico": Decreto 1433/1975, de 30 de Mayo, de incorporación de las lenguas nativas a los programas de E.G.B. y Educación Preescolar.

Em 1976-77 o ILG convoca encontros/seminários semanais sobre normativa. Entre os que tiveram mais peso na formulação das normas isolacionistas estavam Constantino García, Antón Santamarina, F. Fernández Rei, A. Torres Queiruga, X.L. Méndez Ferrín, Bernardino Graña, X. Alonso Montero; participaram nalgumas sessões: R. Carvalho Calero, F. Fernández del Riego, Ramón Piñeiro, Carlos Casares, Ramón Lorenzo, S. García-Bodaño, Alfredo Conde, Guillermo Rojo, Ricardo Palmás; o resultado foram as “Bases prá unificación das Normas lingüísticas do galego. Resume dos seminarios celebrados na Universidade de Santiago de Compostela desde decembro de 1976 a xuño de 1977” (1977.1980).

1977-78 é o período constituinte ou de "transición democrática" espanhola.

Em 1978 sai à luz a “Constitución española” (27 dezembro; BOE do 29); art. 3o 1.: “El castellano es la lengua española oficial del Estado. Todos los españoles tienen el deber de conocerla y el derecho de usarla./ 2. Las demás lenguas españolas serán también oficiales en las respectivas Comunidades Autónomas de acuerdo con sus Estatutos”.

Em 1979 publica-se o “Decreto de Bilingüismo”, Real Decreto 1981/1979, 20 julho; BOE 199 e 200, de 21 agosto; Decreto 43/1979, de 21 setembro, da Junta pré-autonómica, que cria a “Comisión de Lingüística”, presidida por Carvalho Calero; “Acuerdo de la Comisión Mixta Xunta da Galicia-M.E.C.”, de 29 setembro 1979, pelo que se cria a “Subcomisión de Programación y Textos”, presidida por A. Santamarina e da que fazia parte C. Casares.

Em 1979-80 elabora-se o Estatuto de Autonomia, que sai em 1981: Ley Orgánica 1/1981, de 6 de abril, del Estatuto de Autonomía para Galicia, cujo artigo 5o 1. diz: “La lengua propia de Galicia es el gallego. 2. Los idiomas gallego y castellano son oficiales en Galicia y todos tienen el derecho de conocerlos y usarlos”. É a chamada “lingua de seu” ou “galego autoidentificado” (na altura era muito utilizado pela direita galega o termo “autoidentificación”, com certos ressaibos de pureza étnica e/ou de Estado policial).

(continua)

Sem comentários:

Enviar um comentário